Het land van Generositeit

Het land van generositeit is een project in uitbouw.

De idee om rond generosititeit te werken ontstond vanuit een miniproject dat ik startte rond weggeven van tekeningen aan onbekenden. Ik teken dan bijvoorbeeld hun paard of hun tuinkabouter. Dit weggeven en het plezier dat je onbekende mensen hier mee kan doen, is de start van mijn land van generositeit. Ik wil dit nog verder onderzoeken en uitwerken.

Generositeit omvat onbaatzuchtigheid, gulheid. Het is geven zonder te verlangen iets terug te krijgen. Het is een ongeconditioneerde vrij-gevigheid, een geven dat niet noodzakelijk uitgaat van een nood bij de ander. (Herman de Dijn in 'Generositeit, Geven en schenken, delen en verdelen.') 

Je zou het kunnen plaatsen tegenover hebzucht.

Rond dit begrip is nog niet erg zo veel sociologisch of artistiek onderzoek gedaan. Het wordt vooral bestudeerd door filosofen, psycho-analisten, en eventueel door antropologen die rituelen rond 'schenkingen' bestuderen, zoals het potlachritueel.

De psycho-analytische inslag zoomt in op het gegeven dat generositeit iets is, waarin je jezelf overstijgt, je doet iets waar je zelf niet noodzakelijk beter van wordt.

Anderzijds is vrijgevigheid misschien net de basis van persoonlijk geluk? Charles Alexander Eastman over het Potlach ritueel: "It was our belief that the love of possessions is a weakness to be overcome. . . . Children must early learn the beauty of generosity. They are taught to give what they prize most, that they may taste the happiness of giving. . . ."